Ve
Ne Sanıyorsun?
Ýnletirsin gönlümü, hasretle yýllar yýlý,
Yoksa sen bu baðrýmý, taþ mýdýr sanýyorsun?
O yeþil gözlerini, gördüðüm gün sayýlý,
Yoksa sen bu derdimi, düþ müdür sanýyorsun?
Yalnýzlýk girdabýna, dalýp dalýp giderim,
Belki duyarsýn diye, feryat-figan ederim.
Sardý tüm benliðimi, günden güne kederim,
Yoksa sen dert küpünü, baþ mýdýr sanýyorsun?
O kadar doldurdu ki, hasretin beni gamla,
Hak’tan sabýr dilerim, arþa çýkan nidamla.
Bin bir hüznü gösterir, gözden düsen her damla,
Yoksa sen bu damlalar, yaþ mýdýr sanýyorsun?
Bir gün vuslat eline, varmayý diler gönül,
Kollarýmý beline, sarmayý diler gönül.
Muhabbetin seline, girmeyi diler gönül,
Yoksa sen bu fikrimi, boþ mudur sanýyorsun?
Gayri benim her günüm, özleminden ibaret,
Sensiz gülmem imkânsýz, gel bana itibar et.
Senden vuslattan yana, gelmedikçe iþaret,
Yoksa sen bu yediðim, aþ mýdýr sanýyorsun?
Hani bülbül gül için, yanar da döner küle,
Gönlüm de senin için, katlanýr her müþküle.
Gayri nasýl konarým, söyle baþka bir dala?
Yoksa sen bu gönlümü, kuþ mudur sanýyorsun?
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.