ONUR DEĞİRMENİ

Art niyetli deðilim, niyetim halis benim,
Kusuruma bakmayýn, kýrar isem hatýrý.
Serde þairlik var ya, isyan yüklüdür genim,
Seneye kurulmasýn, kalksýn iftar çadýrý.

Aç-açýkta kalmasýn, daim tok olsun canlar,
Muhannete hiç muhtaç, edilmesin insanlar.
Sözlerimi sadece, doðruyu bilen anlar,
Seneye kurulmasýn, kalksýn iftar çadýrý.

Ýnsanlar tespih gibi sýraya dizilmesin,
Küçük küçük çocuklar, arada ezilmesin.
Ýftar yiyen; sahuru, düþünüp üzülmesin,
Seneye kurulmasýn, kalksýn iftar çadýrý.

Ýnsanýn gururu var, bilinir ta ezelden,
Üstün olmaz alan el, asla veren bir elden.
Her kafadan baþka ses, çalmasýn ayrý telden,
Seneye kurulmasýn, kalksýn iftar çadýrý.

Yarýndan umut olsun, yansýn gözlerin feri,
Her bir lokma uðruna, dökülsün alýn teri.
Kendi yuvasý olsun, insanýn iftar yeri,
Seneye kurulmasýn, kalksýn iftar çadýrý.

Býraksýnlar on bir ay, boyunca uyutmayý,
Ey Âdemoðlu terk et, kolay lokma yutmayý.
Hazýr yemekten vazgeç, öðren balýk tutmayý,
Seneye kurulmasýn, kalksýn iftar çadýrý.


Sosyal Medyada Paylaşın: