YALNIZ ADAM

Bir gölge durur ayakta,
Karanlýklarýn arasýnda
Korkuluk gibi....

Kaskatý kesilmiþ yüreði,
Tutkusu küllenmiþ;
Donmuþ bakýþlarý göz bebeklerinde...
Uzaklardaki bataklýklardan yükselen
Kurbaða seslerini dinler...

Geceler ürperir birden,
Kendi karanlýðýnýn yalnýzlýðýndan...
Bir canlýlýk belirir,
Yalnýz adamýn buz tutan bakýþlarýnda...
Gecenin ürpertici sessizliði bozulur,
Gökten yýldýzlar iner;
Yalnýz adamýn yanýna...

1972

Bayram Ali Bayram

Sosyal Medyada Paylaşın: