Kimsenin aramadýðý bir inziva bu Kimsenin aðlamadýðý bir matem Tutup Ýstanbul’u iki yakasýndan Birbirine çatsam Daraðacý yapsam Asýlsam Utanmadýðým her acýda Bir baþýna sen olursun Ve sen sorulursun son soluðumdan
Düþün ki Sonbahardan koparýlan Dalsýz Duldasýz Kýrýk yapraklar gibiyim Üþüyen bir rüzgarým yollarýnda Bastýðýn her yere deðip geçerim
Düþün ki Kanayan gözlerim geçer gözlerinden Gidip gelip kapýnda durmuþluðum Uzun uzun susmuþluðum Unutulmuþluðum geçer
Sana uzanan ellerim Her mevsim soðumuþ olur O gün Birkaç damla yaþ düþer dilindeki þiirlere Bir ömür telaþ düþer Ve bir yabancý selam gibi Kimsesiz bir aþk geçer kederinden
Ve belki bir gün Senin sevdiklerin de gider bu þehirden Sonra yarýnlarýn gider Sonra da inatlarýn
Ýþte o gün Kan olur zaman Sana býraktýðým anýlarýn Bir tekini bile taþýyamazsýn
Aðlarsýn
Ahmet Can Akyol Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet can akyol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.