‘Mutlu Son’ Yoktur

Unutulmuþ bir yabancýyým buralarda
Sen sen ol mülteci yanýma vurma Asya
Konuþamam artýk o katmerli hüzünlerden
Haritalarýn bile bilmediði yerlerdenim
Kaydým silineli çok oldu gönüllerden

Yanlýþ adreslerde bir baþýma zorluktum
Kaçýp durdukça o aþklar için beddua oldum
Ben yoktum belki siluetimle dünden çoktum
Aç biilaç günlere çattým / yaðmalandým / aðladým
Þimdi üzdüðüm kadýnlar için günahkarým

Ýstedim ki istilasý kolay harabelerde
Ruhumu þehvetli kýlýçlardan koruyayým
O þehirlerin gözyaþlarý bendim aslýnda
Ki dalgýnlýðýmý dökerken sarý boyalý evlere
Saksý çiçekleri solardý pencerelerde

Kapýlarýn ardýna sýðýnan korkularýmla
Çýrýlçýplak yüzleþmek istedim sokaklarda
Üstüme þerler bulaþtý / üstüme iblisler
Belki ýþýklý düþler uçuracaktým yanýna
Gölgeme düþen umutlar kýrýlmasaydý eðer

Hala koyu bir karanlýðým uykusuz odalarda
Aklýmý zorladým / acý çektim / zehir içtim
Çoktandýr iki elim iki yakamda durur
O tenha yýldýzlara daha yakýn olmak için
Ýçimde binlerce uçurtmanýn renkleri vurulur

Parmak izlerimi kazýdým cümle tetiklerden
Katlimden muafým ve bütün cinayetlerden
Peki neden her yerde mezarým bulunur
Söylemesi zor biliyorum inanmasý fazla zor ama
O maktullerin hepsi uzaktan yakýným olur

Ey debdebeli yaþam hoyrat maceram artýk durul
Hatalarýmýn akranýydým suçlarýmýn olgun yaþý
Oysa þiirler kadar önemsizdi varoluþum
Gecikmiþ ve utangaç bir þefkattim oðluma
En son babamýn sesinden de kovuldum

Þimdi bu zamanda / yani baðrýmýn hazanýnda
Gazel döker yorgunluðum rüzgar kurutur
Derken geçer yýllar her film kopmuþ olur
Bildik bir hikayenin tekrarýdýr bu Asya
‘M u t l u s o n’ yoktur hayatta

Ahmet Can Akyol

Sosyal Medyada Paylaşın: