Şeb-nem Kapısı
/Damarlarýma sýðmýyorsun artýk hayat;
Oysa ben sana, Yusuf’un gömleðini giydirmiþtim/.
I/
Vesveseni Ninova’ya ne vakit sürgün edeceksin
Yunus’un gözlerinde sallanacak “balým” ruhlu ak güvercinler
nefsin /zulmetin -dalga kýranlar dolanmýþ boynuna
idam sehpasý kurmuþsun bahtsýz gürgen aðacýna
gök kubbede esiyorken hürrem-i süreyya
þimdi bir yýldýz kaydý arþ-ý âlemden
“yemin” vurgunu yüreðim düþecek avuçlarýna
sakla;
bir tek sende yaþayacak!...
II/
yine!
yüreðin “sota”sýnda depreþir çýlgýn bir havari
vuslata koþarken ayrýlýðýn son geçen baharý
sen ýrmaklý kip’lere pusu kurmuþken zamaný
sýð sularda boðuluyorum gamzelerinin
hasretinde yaðan nemin
III/
küçük ellerim anne buðusu salar yüreðine
ýslatýrým aðustosta har olan çatlamýþ dudaðýný
yüzünde muzip bir gülümseme
dilin huþu ile duada
biz kokulu anlara takýlýr usumda ki olta ya
çekmeye korkuyorum
kanar damla damla
yokluðun
IV/
ve...
bir keþmekeþte
kirpiðine düþerken kýzýl güneþin þavký
hazaný sularým papatya rengi saçlarýndan
“saîr” ateþler yakarým kýnalý daðlara
od düþünce gecenin yüreðine
iþte!
ben, tam orda
açtým Þeb-nem kapýsýný
bismillah…
Ümmü AÞCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.