GEL SEVDİĞİM
Nice güzel gördüm, doldurmaz yerini.
Yüz bin aþk yaþadým, bulamadým böylesini.
Sensizlik öldürecek þu garibi.
Yeter be sevdiðim; Gel artýk!
Seni arayan gözlerim, yorgun düþer bir gün.
Hasretinle daðlanýr yüreðim her gün.
Yollarýnda koþarken, ecelini bulur özüm.
Yeter be sevdiðim; Gel artýk!
Elbette hayatýmda senden baþkasý da olur.
Düðünüm olur, evim kurulur.
Ýhtiyarlasam da açtýðýn yara tazelenip durur.
Yeter be sevdiðim; Gel artýk!
Þu þehirde, o köyde duramam sensiz.
Umutlarým bir bir sönüyor, yaþamam bile gayesiz.
Yokluðunda harabedir gönlüm: Artýk ümitlerimde emelsiz.
Yeter be sevdiðim; Gel artýk!
Artýk dostum kefenim olur, mekâným kabir.
Mahmut’ u sevmedin bari Fatiha oku arada bir.
Bedenim böceklere kalsa da, sevgim diridir.
Yeter be ömrümün baharý; Gel artýk!
27/09/2009
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.