Þu tufanlardan arta kalan yüreðimi Gök kubbeden yaðmurlarla yýka Sel olup yaðsýn üstüme her bir damla Yýka ki Bedenime sarmal olan sevgin silinsin Tükenmezse de akýp gitsin bu sevda Fýrat’a / Dicle’ye hatta nereye isterse Þu yosun yeþil bakan yorgun gözlerimi Kurþun aðýrý en mor bulutlarla kapa Rastýk çek kirpiklerime en okkalý Kapa gözlerimi canýmsýn ey sevgili Kapa ki... Seni duyabilse de hiç görmesin Gör/mesin ... Þu teninden çalýntý sen kokan ellerimi Mihrabým da adýnla bedenime tutkalla Ya da baðla beni sensiz bir dünyaya Baðla ki ellerim... Hasretinden ölsem de sana hiç deðmesin Þu tek mihmaný sen gönlümü sök yerinden Al aþkýný al sana deli sevdamý içimden Yak,yak ki... Alevler yol bulup arþý alaya yükselsin Ne gözyaþlarýmý gör Ne çýðlýklarýmý dinle Sen bana aldýrma Bir avuç kül kalsýn Yüreðim Gözlerim Ellerim Gönlüm Býrak sevgili sensizliðe alýþsýn
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahzun Prenses... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.