Azra...

yakamoz gölgesinde tünüyor öyle fersiz
ayaz ötesi zifir kara puslu bir gece
tufanlar yaðýyor herbir yerine þehrin
kýrýk dökük sokak lambalarýnýn altýnda
hüzzam þarkýlardan bir davet çalýyor azra/il

ve gözlerimin önünde o en çaresizliðim de
eriyip mum misali dökülüyorsun kucaðýma yar
kül/ler tozuyor asumana her yer duman

iþte sevgili
batmanlar dolusu hayele veda ettiðim an...

kuþanýyor gökkube yanmýþ bedeninden limelerle
söz/ler kifayetsiz gereksiz anlamsýz kalýr
ses/ler suskunluða isyan bir cümbüþ alayý ile

gidiyor o en sevilen

yol sonsuza yolcu sonsuzluða sona bir baþýna
hani dünler raks ederken gözlerimin yeþilinde
dokunmak sana son kez...
mamafih gece ayaz ötesi gece sis duman /azra...

.
Sosyal Medyada Paylaşın: