“Hiç düþündün mü...? Begonviller üþür mü diye
Dizlerimi karnýma yapýþtýrdým, çenemi dizlerime
Derin derin soluklandým, doðru düþünebilmek adýna
Neden..? Neden diye sorup durdum kendime”
Hatýrlar mýsýn nasýl tanýþmýþtýk seninle, hangi gündü hangi saat
Tamamen rastlantýsal bir þeydi, aklýmda kaldýðý kadarýyla
Ortak yanlar çoðaldýkça sanýrým sýkça yaþanýyor bu olaylar
Ölürcesine sevdalanmalar, onsuz-sensiz yapamamalar…
“Sonra tanýþmalar, küçük küçük meraklar
Bir bað kuruluyor, ardýndan gelen özlemle aramalar
Bir de alýþkanlýk halini alýnca, daha bir pekiþiyor yakýnlaþmalar
Yaþanýrken rüya gibi, birden bire kesiveriyor tüm güzellikleri
mesnetsiz ve anlamsýz tartýþmalar”
Çöktüm bir duvar dibine, ölçüp biçtim enine boyuna, inceden ince
Neyimdin benim, ne kadardý hayatýmdaki yerin ve ifade ediliþin
Herþey bir kurgudan mý ibaretti, hatta seni seviyorum deyiþin
Oysa böyle gitmezdi bu oyun söylemiþtim
Sense; benim için vazgeçilmezimsin demiþtin…
Bir zaman uçuþup durduk kýrlarda el ele , o çiçek senin bu çiçek benim
Þiirlere konu ettik kokularýný, güzelliklerini iþledik sevgiyle neþe içinde
Baþýný sonunu olurunu, olmazýný bir de ayrýlýðý getirmedik aklýmýza bile
Ne kadar gerçektik, var mýydýk yok muyduk, her þey öyle güzeldi ki
An geldi, bitiverdi sevda sandýðýmýz, þaþýlacak biçimde biz anlayamadan
Þimdi fýrtýnalar kopuyor þiirlerimin satýr aralarýnda...
Bir tutkuydu bendeki sen, yüreðimi de alýp gittin giderken
Sensiz doðacak her güne, binlerce kez isyan ediyorum
Ve o en son görüþmemizden kalan yürek yaralarýmla birlikte
Seni hayatýmdan tamamen silip atmaya çalýþýyorum ama
Olmuyorki canýmýn içi inan olmuyor, unuttum demekle unutulmuyor...
Hatice Ak/ 09.08.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.