/sýrtý siyah, karný beyaz, gözleri gri bir kedi yavrusu/
* ... renksizlik ne demek anne diye sorar, tek kiþilik sesiyle.
siyahtýr... bütün dizelerimin kaldýrým taþlarýdýr, mayasý öðütülmüþ itiraf sözleri yerlerinden söküp baþýma vuruyorum, bir araya toplansýn diye sesleri ama tek nefes deðil bu nafile çýðlýklar, vitrin camlarý ayrý parçalanýyor her þiir aydýnlýk doðacak derken, karanlýðýn gösterisi yeniden baþlýyor -ýþýðý söndürüp gözlerimi kör etme, büyüyemem…
... son sokak lambasý nöbet tesliminde, teslim olurken siyaha.
beyazdýr... doðmamýþ çocuklarýn ayak sesidir, kýþ sessizliðinin bel kuþaðýna düþen ismi bilinmez kanat sesleri uçarken, soðuða soyunmuþ dallar üzerinden son turnanýn buzu çatlamýþtýr duymazsýn, ilk türkü yollanýrken hasrete ve bir ressam intihar etmiþtir, ilk fýrça darbesini bile vuramadan tuvale -hiç kesiþmeyen çizgiler çizsem, ellerimi yýkamadan…
... yani siyah ve beyazdýr, sönen ateþlerin tüten dumanlarýnda kokan.
ve gridir... bir çöpçünün yeniden yazdýðýdýr, topladýðý aþk ve mücadele romanlarýný yaþanmamýþ cephelerin gözyaþlarýyla, ýslatarak seviþmesiz yastýklarýný ve sonra kapýdan çýkýp gitmektir, kaldýrým taþlarýný döþemeye yeniden ama karþýsýna çýkacak kedi yavrusuna, asla su içirmek deðildir elinden -ya yüreðim kanarsa birgün, kanýn rengi var mýdýr ...