AYNA GEL SENİNLE DOST OLALIM
Bir gün seninde yüzün kapkara olur, dökülür nasýl olsa kalbindeki sýrlarýn,
Hani þimdi nerde; önceleri gösterdiðin gibi mi yüzüm, gözüm, saçlarým?
Bana vefasýzlýk etme ayna; sana deðil aslýnda sitemim acýmasýz zamana,
Sen masumsun, zaman denilen yýllar vefasýz, yeter ki sen zamana uyma.
Dostum ayna; birbirimizÝ seversek yýllar bizim dostluðumuzu bitiremez,
Sevmesini bilmeyenler; yanýbaþýnda olsa bile sevdiðinin yüzünü göremez.
Yaþam kýsacýk, zamansýz ve rotarsýz, aniden elbet gelecek bir gün ölüm,
Varsýn yýllar geçerse geçsin, yeter ki seninle dostluðumuz hiç bitmesin.
Bir gün gelecek senin de ömrün bitecek, sende çatlayýp kýrýlacaksýn,
Seni üzenlere kýrýlacak, belki de kendi vefasýzlýðýndan utanacaksýn.
Ben ölsem bile gam yemem, benim yüzümü güldürecek anýlarým olacak.
Dostum ayna; ya sen kýrýlýr tuz buz olursan, senden geriye neler kalacak?
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.