Seviyordum seni ama bilmiyordun, bilmeyi istemediðinden.
Umutsuzca umuda bel baðladým aylar boyunca
Belki bir gün seversin diye…
Biliyordum oysa beklemeyle sevgi olmazdý
Yüreðimde büyürken sevgin gün be gün
Gözümün ýþýðý söndü
Hüzün yerleþti yüreðime, gülmüyor yüzüm.
Rüzgarla savrulan yapraða döndüm
Savrulurum oradan oraya…
Tek hecem yok sustu dilim, susmayan yüreðime inat
Seviyordum seni ama bilmiyordun, bilmek istemediðinden
Büyüktü yüreðin, açýktý kapýsý sevgilere her daim
Ben gibi sevenin de çoktu bilirim
Sevmezdi ama o yürek baðlanmazdý bir kiþiye
Hep sevilsin isterdi de sevmezdi kimseleri
Bencildi… bilirim.
Münevver Erdoðmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.