ELA’LIM

rüzgarlý bir sahilde kahve yudumlamak,
boðazýn maviliklerine dalmak,
anýlarý ýraklarda býrakmak,
bel ki hayata yeniden bakmak.
göz göze geldi mi iki insan;
birde olursa aylardan nisan,
ilkyaz’ýn sabýrsýzlýðýdýr bu,
çiçekler açmadan asla durur mu?
bir martý süzülür yalnýzlýklara,
boþunadýr bakmak çok uzaklara,
gönül düþmüþse bir de o tuzaklara,
yazýk olmazmý yaþanmýþ onca aþklara?
býrak göz pýnarý artýk kurusun,
ihanet eden kimse hesap sorulsun,
yaþanacak bir yeni dünya kurulsun,
kalbi kýran kahpe yalan son olsun.
Kýrlar dan çiçekler derleyip sana,
masanýn en güzel yerine koysam,
sevgi her an huzur verir insana,
kalan günlerimde sevgiye doysam.
bir gülüþ bir þarký bir merhabayla,
yaþama baþlarým eðer ben buysam.
bir akþam uykusuzluk biterse,
sonu ölüm olsun varsýn isterse,
ama sevdiðin býrakýr da giderse,
dünya senin olsun boþa, isterse.
bir þiir bir roman bir resim olsan,
aradýðýn her þeyi bir yerde bulsan,
olmadýk bir anda kalplere dolsan,
acý verir boþ yere bir aþkla solsan.
Bari son günlerim de ela’lým olsan


mehmet TAHMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: