Bir Eskimo avcýsýnýn tuzaðýna düþmüþ kutup ayýsý gibi Aðzýmda hiç geçmeyen bir kan kokusu var Dilim paramparça Yýllardýr kendi kanýmý yalamaktan Yere yýðýlýp derimin yüzülmesini beklemekteyim. Dilimi böyle dilim dilim doðrayanýn Gözlerimi sýmsýký baðlayanýn Doðrularýmý unutturup,inançlarýmý çalan Beni mutsuz,beni ruhsuz,beni huzursuz býrakarak Mutlu düþlerime kan bulaþtýran Beni kuralsýz ve koþulsuz Ýtaatkar bir köle gibi Kendisine sadýk kýlan þeyin ne olduðunu bilmiyorum ! Ýçimde ‘’miþ’’lerin yarattýðý kocaman bir boþluk var Beynimin içinde uçsuz bucaksýz yarlar Aðzýmda kan kokusu Dilim,dilim dilim Ne olacaksa olsun artýk Yüzün derimi Gücüm tükenmekte yýðýlmak üzereyim !
01.08.2010 ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hande HAGHGOUİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.