Ýyi yetiþmiþ insanlarýn Alâmeti farîkasýnda utançla gizlenir duygular Ýzin verilmez sýnýrlarýn aþýlmasýna, Sade ve yalýn cümlelerle anlatýlýr En büyük ýzdýraplar… Bunu bir an senin öldüðünü düþündüðümde anladým Zamana aykýrý düþen, acýlarýný gizlemiþ Tuhaf bir tebessümü gördüðümde dudaklarýmda Elimi hiç býrakmayacakmýþ gibi, tutup vedalaþtýðýnda Hayatla arama giren Sadece o tarifsiz acýlardý bana senden geriye kalan. Belki bu yüzdendir hiç sevmedim ayrýlýðý Siz hiç bilir misiniz Ölü bir insanýn yüzünden tebessüm çalmayý ? Siz hiç bilir misiniz Ölü bir bedeni yaþýyormuþ farz edip Her gece koynunuza alýp sarýlýp uyumayý ? Siz bilir misiniz içten içe bir nehir gibi derin derin çaðlamayý Siz hiç bilir misiniz gözleriniz gülerken Ýçinizden deli deli aðlamayý ? Siz hiç bilemezsiniz Buralarda kýþ nasýl sert geçer Nasýl ayaza çeker kirpiklere düþen þebnemler Burada Gündüzler bir avuç, geceler avuç avuç çoðalýrken Uçurum kenarý bir yalnýzlýk ortasýnda Ölümüle nasýl rus ruleti oynar yürekler… Ah hayat ah !.. Meðer her þey ne kadar boþmuþ, her þey nasýl da yalan Ölümcül düþlerini ana sütüyle beslediðim Mutlu masallarýn sonunda Yýkýmlarýndaki kaygýlar Her ne kadar beni, bana unutturuyor olsa da Duygularýmýn arkasýnda korkudan öte bir þey var Sanýyorum bu yaþadýklarýmýn adý, Ölüm sancýsý !
30.07.2010,Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hande HAGHGOUİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.