Bu dünyadan göçmeli
Bu nasýl bu dünya, derler ki fani,
Yalanmýþ her bir þey, neyleyim onu,
Sabah akþam her gün göçenler hani?
Dediler ki sorma, mezarlýk sonu.
Dünya dertle dolu, dikendir yolu,
Dert çekip giden de, bir Allah kulu,
Zevk sefa süren de, Allahýn’ýn kulu,
Bu nasýl adalet, Allah’ ým bilmem.
Adalet varsa ben gidip göreyim,
Dert cefa çeken özgür mü göreyim,
Yoksa zevk sefa süren mi, bileyim,
Nerde adalet var, bilemez oldum.
Garibin aç yatar, zenginim de tok,
Bir gün olsun, halin ne diyen de yok,
Hakkým bu demeden haram yiyen çok,
Dünya size kalsýn, çekip gideyim.
Kimi insanlar var, ezik yerlerde,
Halim þudur demez, çeker derdi de,
Miskin, miskin uyur, kupkury yerde,
Neyleyim dünyayý, miskin susarsa.
Kýz oðlaný ister, ar namus bitmiþ,
Bir misafir gelsin, el öpmek yitmiþ,
Zamanýn gençleri, her þeyi bilmiþ,
Ustaya hacet yok, göçüp gideyim.
Yüksel dünyaya küs, çekti elemi,
Hüküm verdi hakem, kýrdý kalemi,
Sevdiðim yar bile, sormaz halimi,
Bu dünya hoþ deðil, varýp gideyim.
A.Yüksel Þanlý er
01 Aðustos 2010-08-01
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.