Dağlar der ki

Daðlar der’ ki benim yaman,
Çamlý belim duman, duman,
Geçit vermem, gelme aman,
Yar bekler, olmaz der daðlar.

Çayýr çimen dolu daðlar,
Dertli Leyla’m, kara baðlar,

Kartal der ki, gözüm yolda,
Kim bu giden, þu kervanda,
Sandým ceylan, aklým onda,
Sevdalandým, aman, aman.

Karlý buzlu, soðuk daðlar,
Dertli Leyla’m, kara baðlar.

Keklik der ki, ben daðlýyým,
Sekip dursam da, nazlýyým,
Tek kuþuna, ben av’ mýyým?
Vurma avcým halim yaman.

Avcý vurmuþ her kekliði,
Dertli Leyla’m, kara baðlar.

Bülbül der ki, aðlar gülüm,
Susuz kalmýþ, gelmiþ ölüm,
Toprak çorak, bölüm, bölüm,
Yaðmur yaðmaz, neden ola.

Boz bulutlar gelmez diye,
Dertli Leyla’m, kara baðlar.

Daðlar der ki, bak sümbüle
Kim güzelmiþ, sor bülbüle,
Ben de yandým, hem güzele
Benden güzel, yar mi ola.

Kýr çiçeði, sümbül aðlar
Dertli Leyla’m, kara baðlar.

Pýnar der ki, iç þu suyu,
Bu daðlarda, olmaz kuyu,
Sað sol demez, sallar suyu
Aðlar durur, derman arar.

Gelmiþ de, pýnar baþýnda,
Dertli Leyla’m, kara baðlar.

Yüksel Þanlý er
29 Temmuz 2010-07-29

Sosyal Medyada Paylaşın: