B/ela Gözler

Bir yâr sevdim, meftunum sandým,
Baktým ki, benden mecnunlar varmýþ(!)
O b/ela gözlerine kandým,
Gel-gitleriyle savruldum, yandým,
Dilimden düþürmedim, adýný andým;
Gördüm ki, etrafý avcýlar sarmýþ.

Çivisi çýkmýþ dünyaya sordum,
Kalmayan þey, vefa ile ar’mýþ.
Günlerce peþinden koþup durdum,
Tüm saatleri dönüþüne kurdum,
Kýskançlýk nöbetleriyle kudurdum;
Yalnýz benim sandýðým, ellere de yâr’miþ.

Körü, topalý, kelini bildim;
Bastonlu dedenin de yüreði harmýþ(!)
Dinmeyen yaþlarý artýk sildim,
Gül dalýnda þakýyan dildim,
Yaþarken diri diri öldüm;
Aðustosta baþýma yaðan karmýþ.

Kaplumbaða gibi kabuðuma sindim,
Demek ki, can evim sevgiliye darmýþ.
Coþkun bir nehirdim, dindim,
Üst/atlarý görünce, attan indim;
Yaya kaldým, bu arenada kendim;
Meðerki þiir gözleri nâr’mýþ.

01.08.2010

Muhittin Alaca

Biraz haþlama, biraz taþlama....
Sosyal Medyada Paylaşın: