İnançla Hasretin Aşkı...

Aramýza hasret gibi uzansa da daðlar,
Dayanamayýp yol verir umut dolu yollar,
Bitince pencere kenarý yolculuklar,
Karþýlar seni sevgi dolu yaðmurlar,
Ve giderken açýk býraktýðýn kollar…
Kim demiþ kýþýn ortasýnda gelmez ki “bahar”?

Sen gelince yalnýzlýk biter,
Katran karasý bir hasret diner,
Ellerim bedeninde,
Yüreðim sözlerinde,
Gözlerim bakýþlarýnda hayata döner.
Tek kiþilik bir þemsiyenin bölüþümünde,
Kalbimi önüne serdiðim bir pastanýn diliminde,
Kokunla yoðrulan bir yastýðýn köþesinde,
Kahvaltýdaki çayýn deminde,
Tek bir gülde, bir demet yaseminde,
Bir çift sinema biletinde,
Bir fincan acý kahvede,
Seni, seninle yaþamanýn keyfi sürer…

Ta ki, sen gidene dek…

O an…
Ayrýlýk saati yalnýzlýðý vurur,
Dilim susar, gözlerim konuþur,
Diþlerim sýkýlýr, boðazým yutkunur,
Ardýndan sallanan ellerim tutulur,
Dayanamaz sorarým kendime;
“Hayat bu mudur?”
Yine içimden haykýrýr cevabým;
“Ýnandýðýn sürece her þey güzel olur,
Bugünler dün olur,
Yüreðindeki hilal yýldýzýyla kavuþur,
Bilirsin ki,
Hayat,Umuttur..!"

Sosyal Medyada Paylaşın: