buz gibi alýn teri biriktirdim eteklerime anýlarý örümcek gibi teðelledim firketeme bir fýsýltý bile esmiyor uzaklardan bir fiske vursam damarlarýma oluk oluk akacak kan
bir garip fukara gözyaþlarýndan süzülen el açmýþ yalvarýyor Rabbine
-bu bir har -bu bir buhran -bu bir naçar -ne olur ses ver
tepemde dönen kýrýk pervane
Eskimo giyinmiþ çýplak tenine kapý /yol... buz /duvar... dudaklarýnda hýrçýn bir bilmece soldan saða/aþaðýdan yukarýya kýzgýn günahlarý dökülüyor gamzelerine
’Baba daðýn’ yamaçlarýnda çýlgýn bir avare kozalaklar topluyor þöminede yanana ateþe kekik kokularý yayýlýyor kundaðýna sardýðý güneþe bu bir yaz meltemi esiyor iliklerine temmuz dikeni batýnca tenine ilmek oluyor düðüm düðüm ayaklarý altýna serdiði kilime
yine kaçak var firari bakýþlarýnda yüreði asma yapraklarýna sarýlmýþ pirinç tanesi gibi daðýlýr çeperinden bir ucu Midyat’a dayanmýþ /bir ucu Tosya’ya acýmtýrak bir tat var dimaðýnda
þimdi; yaðsýz þiirler astým vaha’nýn direðine altýnda bir gýdým sevgi ateþi yanýyor sönmüþ fenerin el yordamýyla karýþtýrýyorum piþmiþi taþýyor ...
yine yaz/ yine yaz... tuzu eksik geçmiþi... esmer þiirler de çoðalsýn
(Pieta) Ümmü AÞCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.