ÖLÜM DANSI
Topraða karýþan her kar tanesinde
Biraz daha üþümek, seni düþünüp
Ýçimdeki cehennemden yüzündeki cennete
Acýyla bakmak, gözyaþlarý döküp
Biliyorum, aldýðým nefes bile günah
Attýðým her adýmda melekler aðlýyor
Uyanýþlarýmda titriyor sabah
Depremler oluyor, güneþ doðmuyor.
Perdeyi aralayýp dýþarý baktýðýmda
Acýyla kývranýyor içimdeki masumiyet
Sensiz yaþadýðým her dakikaya
Lanetler yaðdýrýyor bitmeyen bir hasret
Hayalin þarkýlar söylüyor dört duvar arasýnda
Binlerce býçak saplanýyor yükselen notalara
Seni içimde hissedip aðlýyorum karanlýkta
Besteler unutuluyor, ben de kayboluyorum þarkýlarda ...
Bakýþlarýnla öldürüyorsun içimdeki tüm hisleri
Kaçýyorsun benden elimi her uzatýþýmda
Þimdi nereye baksam sen, tenim buz gibi
Dokunmak istiyorum, kayboluyorsun yavaþça
Bu sonsuzluk, ölüm müziðini fýsýldýyor artýk
’Azrail’, ’zaman’la ölüm dansýný baþlatýyor
Nefesimi kesiyor, öldürüyor bu karanlýk,
Soðuk içime iþliyor ve sensizlik bitiyor ...
[[M.ALTIN]]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.