Bir Duygunun Anatomisi

Baþka bir þehir ol, yeniden doð en bakir kýyýlarda;
Umutsuzluða, imkansýzlýða çarpsa da ellerin,
Sen gökkuþaðý renklerinde sarýl yaþama...
Sefil kaçýþlar, zavallý saklanýþlar olmasýn aklýnda,
Ne yaz, ne de kýþ biriktir avuçlarýnda...

Ölmek ayýptýr, sýmsýký tut yaþamýn elinden
Unutma ki; kýyýya yanaþan gemilerden,
Otogara giren otobüslerden
Yeni yolcular inecek,
Yeni kültürler dökülecek þehrinin göbeðine...
Böylece kimsesiz yüzlerden kurtulacak,
Tek merkezde toplanacak kaderin;
Sen en güzel, sen en iyi
Ve sen en kusursuz olacaksýn kalabalýk içinde...

Bir ateþ yanacak þehrinin en orta yerinde.
Ebedi ve þifa veren küller yayýlacak hayatlarýn üstüne
Bir anda soðuyacak tüm kirli hüzünler
Týpký senin hayata soðuduðun gibi!..

Muhteþem görüntüler ve çýlgýn eðlenceler
Kekremsi bir tat býrakarak geçecek dudaðýndan.
Yeniden koklamak isteyeceksin yaþamý
Ama, boþluðu doldurma çabasý içinde
Acýyla gerilecek yüz kaslarýn
Ve yeniden uyanacaksýn içindeki yabancýya
Yeniden baþlayacaksýn yarým kalan þarkýný söylemeye...

Kim bilir,
Eksik ve yanlýþ sevmelerin gelecek aklýna,
Beynin geldiði þehre dönmek isteyecek
Kalbin baþka duraklarda mola verecek;
Belki de yorgun piþmanlýklarla sarýlacak dört bir yanýn
Ama aldýrma!
Küçük ölümler unutulacak,
Odana düþen ay ýþýðýyla gecelerin büyüyecek
Ve gözlerin en aydýnlýk,
En parlak bir sabaha uyanacak

Korkma!
Bir kez daha canlanmayacak utandýðýn geçmiþin!..

Ankara
23.07.2010
Rukiye Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın: