O Benim! Kendi G'öz yaşım..
s’Öz verdim,
bir süre geçtikten sonra,
karþýlýðý karþýdan alýnacak,
alacaklý acýlar geldi kapýma kadar.
Alacaklarýndan, çok daha acýlar
býraktýlar ve
Kapýmý da çal’ýp gittiler gürültüsüzce,
Açýk kapý kaldým acýlara.
Ve ben
Yeni bir makamda tutuþturuldum gene,
çok acýklý bir türkü eþliðinde.
Sözlerim karýþtýrýlabilirdi baþka sözlerle, belki
biraz ham dý diye.
Yani gerek yoktu sev(g)ilim
sözlerimide ‘ham’ diye yemene,
Göndermene..
Ama benim kendi saf özüm bile
Gözünde beþ para etmezdi çünki. Ki etmedide,
Gözünün, ilk göz aðrýsý bebeðinde!
Sonra;
Acýlarla ev’lendiðimden beri
Çok u’mutluyum sensiz!
Ýstersen gelmeyede bilirsin geri.
AMA!
Görmek istemezmisin;
Acýlar la benim yeni evimi !
Þimdi ; meraklý ve içinde biraz
acýma hissi bulunan bir
bakýþ la b’akma,Gözlerime.
Ve hangisi diye de sorma!
Sen giderken arkandan að’layandý yolunu,
döke saça býraktýðým yaþlarým,
belki takýlýp da düþersin að’ýma diye..
Olmadý kendi aðýma sarýldým,
aðladým.
Artýk,
Yaþý hiç fark etmez.,
Koynunda yaþ’landýðým,
benim þimdiki kâr’ým,
Göz yaþlarým..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.