O gider, tenimdeki 'ben'ler de Onla gider..

Sus hadi, yeniden çýðlýklara karýþsýn o en güzel susuþlarýn.
yoksa aklýmdan zorumu kolay eder, gitmeye meðilli onca söz’ünde duruþun..

Bilemedin, bilmede.
onca karabasan aldý bendeki senin izini, yolumdan döndüm, dinimdende.
Sana giden yolumdu yol,
yolum yoldu, dinim sen..
izin kalmadý da artýk,
yani; engelli adýmlar var þimdi, onca kar’a basan, arsýz adýmlý kadýnlardan..

Fikrimin saplantýlý toplantýsýnda toplanan kadýnlar ardýndan bahsederse, adýn çocuksudur bilesin ! ki
Onca ben’ deðdi ya hani göz bebek,lerine..

Ve kur da dinle ayrýlýðýn saatini. ayrýlýðý kabul et, ve o dinle kendini dinle.
sonra nimetinin üzerinde vakur durma, düþür beni elinden
sonra da sarý ver, ok atma ama okþat madem, elinin tersindeki alýn terinden !

Gitmeye meðil benden olsun bu aþktaki yaralanmada, de
yar sen yaralanma, alma yara ver bana çabuk kabuk tutar bendeki kalp, biliyorsun
kapakcýðý hala aðýr kanamalarda..

Þimdi kalbime bu sözüm;
Ey’vallah vurmam baþýný taþa, nede olsa onca deðmiþliðin var
O mübarek gözden akan, onca ’’mabed’’ taþ’a..
Ey baþýný vallah dedim kalbim..

Bitmez daha ama, yaradan kan sýzar,
sonra ’YARADAN’ kan baðýþlar yaraya,
yara kansýzken, kan bulaþýr yaranýnda alnýna..

Dinmez ki sesi ..Çan.. çýkar gider kulaðýnda papazýn, bu seladan..

Belki selam vermekte yasaklanýr mavisine gündüzün, belkide,
minik elli çocuklarýn dudaklarýna yapýþan þekerin de, tadý tuzu kaçar bu yaradan.
Bilinmez belki ama kuþlar,semada yakýnca hayallerini, sema ile dönen bu dünya,
zam atar, ölüm denilen o kutsala..

Ve ölmek bir kuþ kadar hafifleþir, ki
hafif; bir serçenin üzerinde býraktýðý aðýrlýktýr,
Evren denen yerin, o amansýz altýna..

Benim hala odamda bir saat varsa,
Bu zamana olan saygýmdan deðil, her baktýðýmda
Ölüme bir, kala kalýþýmý, görmek istediðimdir sen gittikten sonra sadece!

Yani afedersin, it baðlasan durmaz þimdi yalnýzlýðýmda..
Sen, þimdi bunuda affetmezsin ya bilirim.


Þu anda burada, yani yaþanan þimdiki zamanda ben,

Derdimin tam ortasýndayým hala,
Bir çift göz asýlý verdi parmaklarýmdan göz bebeklerime nazaran.
Kazandým, acýdan ne kazanýlacaksa..
Þimdi acýdan yana kardamýyým?
Bilmiyorum,
zarardamýyým ! Yar’damýyým ?
Sosyal Medyada Paylaşın:

ahmet karagül Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Emri, Vâki sanma ! MESAFE'siz'.. Beynime SEN 'düş'ünce ! kimliksiz ! O Benim! Kendi G'öz yaşım.. O GİDER. BENİM KENDİ ÖZ BEDENİMDEKİ ''ben'' LERDE ONLA GİDER. O gider, tenimdeki 'ben'ler de Onla gider.. Kâr anlık ! Sevgi'zli.. Yârda Al'lı !