Ölümü Bile Görmeden

herkes kapalý birer kutu siyahýn tepesinde oturan
uçurumda bekliyorlar
durak durak dolaþan bir otobüsün yolunda

ellerinde en sevdikleri elmalarla
kol saatlerinde mor salkýmlar büyüterek
yelkovan yanaþtýðýnda atar damarýma
zamanýn geldiðini anýmsayarak

kýzýlaydan geçen gri çantalý, ceketli, ciddi bakýþlar görüyorum
taksimde koþan, siyah üstüne sarý saçlarýyla daðýta daðýta
eteði de çok pinti
takvimleri karýþtýrýyor hangi gün uzaklaþayým arayýþýnda
tam anlayamadým çok ses vardý

daha sonra ne oldu? Tadý, gidiyor bildiðin üzere
gözler kararýyor zifirisine kadar
durun gitmeyin!
"ne bu acele"
diye mýrýldanmam boþa mý sandýn

hala anlamýyorsun, evet berbattý tadý
söylemiþtin, bir köþe baþýnda gitarýnla
sadece para atmakla yetindik
sorma...

Tükürdüm bir anda tiksindiðim muhafýzlarý
korumuyorum benliðimi
tecavüz edildiðini bile bile
gözlerini özlediðimi bile bile

korkma!
gitmem, ölümü bile görmeden...

Sosyal Medyada Paylaşın: