Düşümdeki Şato..

Dün gece düþümde gördüm,
Büyük beyaz bir þatom vardý.
Renk renk çiçekli bahçesi,
Çaðlayanlar akan heykelleri
Ýçerde yüzlerce oda..
Açtým odalarýn kapýsýný
Bir oda dolusu ümit,
Bir o kadar da sevinç vardý..

Uzun bir holden geçtim,
Her yerde gümüþ þamdan,
Yaktým hepsini birer birer,
Birden aydýnlandý ortalýk.

Ýndim baktým merdivenden,
Karanlýk bir mahzendeyim
Attým içimdeki korkuyu.
Kini, nefreti kýrmýzý þiþeye
Hüznü, üzüntüyü küplere
Doldurup kapattým týpasýný..

Þatom dönüþtü ÜLKE’me
Bahçesinde toplandý insanlar,
Elele, kolkola dönüyorlardý
Neþe ve mutlulukla..

Þatomda yoktu riyakarlýk
Ne sahte gözyaþlarý, ne de düþmanca bakýþlar..
Dilerim bir gün, dünyam da benzer,
Benim beyaz þatoma..


Sosyal Medyada Paylaşın: