Küskün bir yaraydý ömrüme musallat
Çocukluðumdan kalma
Elleri ayaklarý nasýr
Biraz alýngan biraz küskün
Yaþým kadar eski
Kýrdý kabuðunu boy attý filiz verdi
Dikiþsiz sýzýlarým
Yemin olsun susacaktý
Dili durmadý bilinç altýmýn
Her düþündüðümde ýsýrýðý büyüyen
Kiri çýkmayan bir gömlek yakasý
Bulutsuz yaðmur saðanaðý
Sýkýþtýrýr tepeden týrnaða
Ya sonra…
Tanýr beni asuman titreyen dudaklarýmdan
Bilir gözyaþlarýma sardýðým kini
Ben hiç sevinemedim ki
Töre miydi örf müydü baðrýndan iten ?
Þefkatine vurduðun kilit üstüne
Sus aðrým sus !
Gece salýna salýna çöker üstüme
Yarým tutunmaya çalýþýr inadýna
Yarým imdadýma yetiþmez
Suçu sana yüklemek vardý ya
Senden kalanýma yetmiyor gücüm
Sen adýna isyan diyorsun
Ben tüyü bitmemiþ hakkým
Yanaþýr birazdan urlu ruhuma
Ele avuca sýðmayan avuntu
Zýlgýt çalar kurumuþ saçlarýmý okþayan elin
Ne olur piþmaným deme
Ýþte o zaman daha çok kýzýyorum
Kapýna býraktýðým bir çocuk eline
Uyur belki de gün gelir
Bunca sene yanan baðrým
Sen ne güzel dostsun
Susuzluðuma konan aðrým