SIR İŞLEMELİ PERDE

Gök yorganý fýrtýnalar karþýlayýnca bir gece ,
Dalgalar yükselir gönül denizinde,
Sultaný sayýklayan her bir nefes,
Yaðar yaðmur olup hece hece.

Gölgeler kaybolur.
Açýlýr sýr iþlemeli perde,
Uçurumlar yol olur,
Ömür denilen masalýn bittiði yerde,
Bir ateþtir ki bu yanar durur,
Gözyaþlarýmýn nefsin yollarýný kapadýðý selde.

Ey büyüklüðüne sýðýndýðým kubbe,
Bir ýþýk ver sensizliðin kararttýðý kalbime.

Zemherinin nefesimi kesen sabahlarýnda,
Umutlarýmla ýsýnýrým.
Dünüm sendin, bugün bendeydin,
Baharýmsýn,
Yarýnlarýma da meltelerini üfle.

Öyle bir hasret ki bu,
Yunus’ un da dediði gibi,
Bana seni gerek seni ,
Hüzzam kokan bir neyin naðmeleriyim þimdi ,
Çöllere düþmüþ Mecnun misali,
Bana seraplar deðil,seni gerek seni...



VÝSAL RÜZGARI
Sosyal Medyada Paylaşın: