Farkýndamýsýn, Hala temmuzdayýz; Yarýsý da bitti üstelik. Yaðmur, Hýzýný sürdürmekte, Dýþarýsý da Çýplak gezilesi deðil. Usuna düþüyor mu, Bu denli soðuk temmuzlar? Oysa haziranlar bile ne yakýcýydý. Bu yaz yaz olamadý sensiz, Geçen temmuzda da, Donuyordum tek baþýma, Tenine dokunamamaktan, Ve ayrýlýktan. Bu gazabýmý tanrý’nýn yoksa? Bu denli yaðmurlu, Bu denli üþütesi bir yaz anýmsýyor musun? Sen olsan, Çocuklarým olsa yanýmda, Bu yaz titretesi olamazdý ki. Yataðýmda Yastýðýmda sen yoksan, Eski yatak odamýzda Ya da gün doðumu, Balkonda yalnýzken, Ve her yýl meyve veren aðaçlarým, Çiçek açarken aþkýmýza, Ayrýlýðýmýz için, Meyvelerden vazgeçmiþse, Yarýna umut baþlangýcý deðilse, Umut umutsuzluða dönmüþse, Dostlar, Köþe baþlarýn da kaybolmuþsa, Kardeþ ‘sýrra kadem basmýþ’sa, Saatler durmuþ, Menekþeler solmuþsa, Aþklar yalan olmuþsa, Ben ne yapayým artýk yaþam durmuþsa?
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.