Ýstanbul’un gece kokan / kalabalýk yalnýzlýðýnda renkli ýþýklarýn / yüzüme vuran yansýmasýnda gözlerinin rengini arayan/ masum bir çocuk yüzüyüm þimdi
gözlerime kazýnýp gönlüme iliklenen ayrýlýkla birbaþýnalýða mahkum bir sürgünüm içki þiþelerinin içine gömülmemiþken mey tadý henüz deðmemiþken dilime baþýmý döndüren sarhoþluðum senden
sevmeyi öðretirken her hücreme terkediþlerin acýsýný da bedelsiz ve bihaber baðýþlamak yüreðinden
her þarkýnýn tadý buruk bir vedadýr þimdi tenimde her þiirin sözü yarým yarým bir aþktýr artýðým dünden bugüne kalan aðýr bir yük gibi sýrtýnda imkansýzlýk taþýyan
yalan diyorsun -aþk- yalan
öyleyse nedir bu yaranýn adý ----durmadan kanayan dudaklarýmdan kan sýzdýrýp kirpiklerimde kan tutan----
(E.A ’)
@/ YÖRÜK 07/07/07 Sosyal Medyada Paylaşın:
dostsesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.