Büyüdüm artýk baba… Tozlu raflara kalktý ……masallarým, Unutuldu çocukluk ……þarkýlarým, Ve artýk yok ……o çocuksu korkularým…
Biliyor musun? Artýk karanlýktan korkmuyorum baba, Yüksek yerlerden de… Issýz sokaklar da, Korkutmuyor artýk beni, Çirkin maskeli adamlarda…
Zamanla korkularým da deðiþti baba, Neler deðiþmiyor ki hayatta? Her geçen yýl, Farklý bir gözle bakýyorum aynaya… Yürürken, Hep dik duruyorum baba, Týpký senden öðrendiðim gibi, Cesur oldu küçük meleðin, Ýstediðin gibi…
Ve hiçbir zaman olmadý, ……veremeyeceðim hesaplarým. Haksýzlýk karþýsýnda hiç susmadým. Her gece yastýðýma koyduðumda baþýmý, Vicdaným hep rahattý baba.. Uykularým da…
Kötülüðü, kini ve nefreti, ……barýndýrmadým içimde. Affetmeyi erdem bildim baba…
Yalnýzlýk neler öðretti bir bilsen baba!! Ne çok ýssýz yollardan geçtim, ……tek baþýma. Þanssýzlýk mýdýr nedir? Hep yokuþlar çýktý karþýma, ……Kaçmadým baba. Hep dimdik yürüdüm yokuþlarda, Yenilmedim hayatýn kötü oyunlarýna…
Seni özledim baba… Aradaki uzun yollarca büyüyor özlemim. Ne zaman bir dost arasam, Biçare hep seni arar gözlerim… Þimdi yanýmda olsan,sýmsýký sarýlsam sana, Çocukluk masallarýmý anlatsan bana, Ben uyurken elimi yine usulca tutsan baba…
Büyüdü artýk, ……küçük meleðin. Yirmisinde, Saðlam kanatlarla düþtü hayatýn peþine… Doðruyla yanlýþý, Güzel ile çirkini, Yalan ile gerçeði, Ayýrt edebilmemde özgür býraktýðýn için, Karþýlýksýz ve en içten sevgin için, Teþekkürler sevgili babam… …………………………Küçük meleðin!!