DÖRT TEKERLEKLİ SANDALYE
DÖRT TEKERLEKLÝ SANDALYE
Hapsolmuþum dört tekerlekli sandalyeye
Dünyaya dört yaný çerçeveli bir penceden merhaba diyorum
Sabahýn ilk ýþýklarýyla merhaba diyorum baþlayan yeni bir güne
Biraz sitem ve de biraz isyankâr tavýrlarýmla merhaba diyorum
Güneþin ilk ýþýklarý daðlarýn ardýndan süzüle süzüle çýkarken
Kuþlar dillerindeki naðmeleri mýrýldanýrken
Ben sus pus olmuþ siyah beyaz bir film gibi
Hayata merhaba diyorum mahkûm olduðum sandalyeden dört yaný çerçeveli pencereden
Ne çocuklar gibi koþup oynayabiliyorum bir topun ardýndan delicesine
Ne de özgürce gezebiliyorum yaðan yaðmurun ya da karýn altýnda ýslanmak adýna
Çocuk kalbim hep ayný soruyu soruyor neden
Üç adýmla beþ karýþ arasýna sýkýþmýþ dünyam diye
Dün babam aylar sonra ilk kez çýkardý beni dýþarý istemeye istemeye
Bir kaldýrým taþýna takýldý sandalyem içim buruldu
Kimse elini uzatýpta yardým etmedi ve bir kez daha kahroldum
Babam otobüse binelim dedi sandalyeme yer yoktu diye bir kez daha içim buruldu
Neden sorusu çýnladý beynimde neden hayatým bir sandalye ve dört tekere mahkûmdu diye
Eve geldim çekildim dört etrafý çerçeveyle çevrili camýmýn arkasýna
Bir kez daha aðladým kara bahtým yarýnýma
Sanki bu dünyaya ait deðildim kendi kanýmca
Bir insana verilebilecek en aðýr cezamýydý düþündüm küçücük beynimle
Milyonlarca insan içinden bir benmiydim diye hayatta
Keþke hiç gün ýþýmasýn boðulsun karanlýða
Yalvardým Allaha düþtüðüm çýkmazlara
ZÜLKÜF KILIÞÇI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.