SEN BENİ TANIYORSUN
Samyeli soldururken gülü nevbaharýnda,
Baðda bülbül-i þeyda öter mi sanýyorsun?
Bir damla su ararken okyanus kenarýnda,
Çektiðin ýstýrabý yeter mi sanýyorsun?
Masum gönlüme girdin, düþürdün dilden dile,
Sararttýn yapraðýmý, soldurdun bile bile,
Çekmek sýrasý sende reva gördüðün çile,
Mahþer günü gelmeden biter mi sanýyorsun?
Nefret izleri kaldý yanaðýmdaki nemde,
Ellerinle onulmaz yara açtýn sinemde,
Kâfdaðýnýn ardýnda viran olan hanemde,
Söndürdüðün ocaðý tüter mi sanýyorsun?
Þimdi es gönüllere, es savur deli rüzgâr,
O günahkâr bedenin hangi makbere sýðar?
Kefenlere sarýlýp kabre girmekte ne var?
Ölümü ayrýlýktan beter mi sanýyorsun?
Hiçbir neden kalmadý her þeyi silip attýn,
Mukaddes duygulara günahlarýný kattýn,
Ve sonunda baþardýn yüreðimi kanattýn,
Bu kalp daha "sen "diye atar mý sanýyorsun?
Tövbeler olsun dönmem, sen beni tanýyorsun.
Fikret CENGÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.