ARKADAŞ
Aynalara baktýkça kim bu adam diyorum?
Çizgilerde maziyi görüyorum arkadaþ.
Uzun bir yolculuktu geldim ve gidiyorum
Ve sonsuzluða doðru yürüyorum arkadaþ.
Toplayýn neyim varsa, bir kenara býrakýn,
Kapkaranlýk dünyama küçük bir kandil yakýn,
Sinemdeki yaraya bir de yakýndan bakýn,
Derdi panzehir yaptým sürüyorum arkadaþ.
Kaç kere tökezledim amma düþmedim yere,
Doðrularý haykýrdým göðsümü gere gere,
Bazen kendime sordum bulunduðum yer nere?
Olmam gereken yeri arýyorum arkadaþ.
Hangi tabip saklamýþ, nerede ilaçlarým?
Artýk çiçek açmýyor kurudu yamaçlarým,
Sanki ben mi istedim böyle olsun saçlarým?
Neden yaðdý kar diye soruyorum arkadaþ?
Bir zamanlar titrerdi adým attýðým her yer,
Ne dizlerde güç kaldý ne de gözlerimde fer,
Belli ki bu limandan kalkacaðým son sefer,
Ýskeleye yanaþtým duruyorum arkadaþ
Fikret CENGÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.