ZORUNDA MIYDIN 2
Madem ayrýlacaktýn öyle çekip gitseydin,
Ummanlara karýþýp akmak zorunda mýydýn?
Geçmiþin hatýrýna bir tebessüm etseydin,
Kaþlarýný çatarak bakmak zorunda mýydýn?
Kalemim yorgun düþtü, kâðýt þaþkýn ben þaþkýn,
Kelebek ömrü kadar sürdü verdiðin coþkun,
Biliyordun sonu yok bu sevdanýn bu aþkýn,
Masum dünyama girip yýkmak zorunda mýydýn?
Vurdu temelden yýktý efsunlu bakýþlarýn,
Yüreðim parçalandý dökülürken yaþlarýn,
Oysa cemreler düþtü bitecekken kýþlarýn,
Þimþek gibi üstüme çakmak zorunda mýydýn?
Gönül baðým emrinde istediðin kadar kal,
Yedi veren güllerden topla demet demet al,
Son defa yazýyorum, kömür gözlüm hoþçakal,
Hayalimden, düþümden çýkmak zorunda mýydýn?
Gülþenim viran þimdi, gönül güllerim soldu,
Asumanda yýldýzlar birer birer kayboldu,
Seni bilmiyorum da olan Yoksul’a oldu,
Yüreðime köz koyup yakmak zorunda mýydýn?
Fikret CENGÝZ (Yoksul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.