ŞAKA MAKA DERKEN
Þaka maka derken iþsiz kaldým üzüldüm.
Efkâr-ý figanýma kapýlýp dertlere büründüm.
Bir anda düþüncelere dalýp firkatimle süzüldüm.
Böyle þakamý olur arkadaþlar, sararýp soldum.
Hayatýn þakasý zor gelir bana, birde siz gelmeyin üstüme.
Bahar günlerini zehir etmeyin, zemheri kýþlardan çýkmýþ ömrüme.
Siz güler iken, ben kahrýmdan aðlayacaktým nerdeyse.
Böyle þakamý olur arkadaþlar, ölüp ölüp dirildim tabir-i caizse.
Sitemlerim figan oldu saðýr olan duymaz, yâ siz?
Bunca yýllýk ömrü vaki hayatýmda, aðýtlarým oldu elemsiz.
Vefasýzlýða koþan insana inat: Her gülüþümde evlâ halimi sattým bedelsiz.
Böyle þakamý olur arkadaþlar, isyanýmý haykýracaktým nerdeyse.
Mahmut Enes kötülere taammüt edip, iyiliðe hâsýl oldu senelerce.
Ben beni boþ verdim: Þu kâinatý mutlu görmezsem, her þey kederimdir bir hecede.
Þaka maka derken benimle birlikte, dostlarýmda üzüldü gönül hanemde.
Böyle þakamý olur arkadaþlar, üþütecektim kafayý nerdeyse.
02/04/2010
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.