Gecenin mahrem sinesi açýlýyor
Saat iki
Fýrat’tan coþkun akýyor gözlerim
Yüreðim Kerbela’nýn en kurak yeri
Çocuktan alýngan oluyor düþlerim
Aðlamayý öðrendiðimden beri
Ellerim baþýma çivili
Hüzün yýllardýr zimmetli bana
Kaðýt caka satýyor
Kalem isyankar bana
Aklýma gücüm yetmiyor
Zulamdan düþtü düþecek ölüm
Kaç nefes kaldý ki gögsümde?
Mühleti biter bir gün
Alaca atlarýyla geliyor sabah
Serçeler baðýrýyor sokaðýn orta yerinde
Ayak seslerinden ürküyor þair
Baþýnda paslý çivi
Yarým kalýyor þiir
Kalem þaire uzun uzun bakar
Her þiir þairinden uzun yaþar .