Ketum Gecelerim

Alâyiþ yürüyüþünde titrek benlik
Sahibini arayan kimlik kepenk kapatmýþ
Bir muamma asansörü ki
Vaveylâsý dikiþli dairelerde saklý
Bir mendil avuçlamasý üstünü örten
Kýpýrtýsýz vazoda yalancý çiçekler
Güzelliðin yalanýný söylemede
Fire veriyorlar bahar asfaltýnda
Hava kararmýþken kar bûsesinde
Az önce çýkmýþtým bu merdiveni
Dalým koparýlmamýþken sessiz kamburunda
Köpükler rahatsýz ediyor cildimi
Sabun gönüller çit çit göç etmiþken..
Berzahýmda bir göz misafir
Mâzime komþu ve bana
Bir cezve çýkartýyorum hayretimle
Niçin bu kadar bekledim diye
Bir sahve yaþamaksa rüyamda
Uyandým bana bakan gözle
Suðra parkelerde yürümek
Bir vuslat parkýnda park etmek
Süfli merakýn cidarý yýrtýlýr
Ziyâsý ertelenmeyen abrel akþamýnda
Alîz eþiðim kat çýkmada
Yükselmede ibriþim helecaným
Âmâk kuyumda yürümek bin hayat
Ýnsan anlar endâzeyi baðlayaný
Bir yumurta kabuðunda seyahat
Kuluçkasý kâinata yaslanan
Nirengi hazzýn betimi böyle meçhul
Budur misafir sessizce giden
Hangisi ben gitmiyorum dedi!
Mevtin sütunlarý bayrak örmüþken
Rengini içime akýttýðým ey!
Anka iþlemeli tabutumda kýpýrdanan
Bir mermer serhaddi,beni gönderen.

Gürsel ÇOPUR

Sosyal Medyada Paylaşın: