MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ruha Emanet Bir Rüya
gurselc

Ruha Emanet Bir Rüya




bir insan gördüm rüyamda
son peteklerimde bal çýkartan
koza sessizliðinde medeniyetin halaskârý
granitleri delen yaðmur peykleriyle
kaldýramadýðým mezar taþýmda
üzerime bir avuç gözyaþý serpen
topraðýmýn söndürülmüþ yalazýyla

bir insan gördüm rüyamda
son þiirimi yazýyordum titrek masamda
uçuþuyordu mum kapsüllerindeki güvercinler
bunlar hep helecan kutumdu kanat seslerinde
kavi parmaklarýyla kalemimi kavramýþtý
“Býrakma,sakýn býrakma!” dedi
tüy oldu ayak izlerim kelimeler miyop iken
belkemiðimi yasladýðým ruh bankýma
açýlmýþ kafesler býrakýyordum
hür nefesin yankýsý yayýlsýn diye

bir insan gördüm rüyamda
iki okyanus arasýnda terler iken
iki kapalý pencere bir dalda açmýþtý
istikamet duþu alan yorgun tenimde
hýzýný biriktirmiþ beyaz bir anahtar vardý
her kapýsýný açmak için kalabalýklarýn beklediði
bir sabýr bulutu,bir de yýldýrýmý vardý.

bir insan gördüm rüyamda
sabýr bulutuyla yýldýrým aþk eden
buhar odalarda kalýntýsý dünyaya bedel..
pürneþe havuzunda güneþi serinletiyordu
þebnem vakti kuluçka kristalleriyle ayný yolcu
buydu anlatmak istediði ahmer ruhun
seher suyuna batýrýlmýþ ýþýltýsýyla
oluklara güfte yaðdýran bir týlsýmdý o!

bir insan gördüm rüyamda
yýldýzlarý yeþertiyordu velut bahçesinde
elinde güven kâsesi arkasýna bakmadan
yürüyen ve yürütenlerdi kopmayan incisinde
kýsýk yaygara tepesine zirveler hediye eden
elinden hiç düþürmediði karýncasýyla
yol almýþtý gece þiltesinde
rumman arzusundaki bir fakir yavruyu
sonsuzluk kanatlarýyla taþýmak için..

bir insan gördüm rüyamda
hýçkýrýk sesleri okyanus gýrtlaðýna saplanan!
rehber olmuþtu kaddi bükülmemiþ mihengime
kundaklanmýþ çirkef sokaðýn labirentinde
kapatýyorum þadýrvanýmýn göz kapaklarýný
söndürüyorum bugün altýn rengini çalmýþ ýþýðýmý
hasret kalmýþ kâðýda,kalemle fýsýldamak için


bir insan gördüm rüyamda
bodrum katta ve görülmemiþ bir aydýnlýkta
dünya saraylarýný cazibe olarak görmeyen
kýrýlmýþ kalemin terinde her þey yâve,
hodgam koþularda her tepe bir künde,
kumaþ kisvesinde her adým bir gölge,
mübrem gayret saati çalýþmadýðý müddetçe!
bana sadece bunu öðretmiþti kývam tonajý
yeterdi..yetsindi bu heyula aþký!

Gürsel ÇOPUR


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.