Kül Aynasına Bakamayan Ateş

topuðuna balözü dökülen kehkeþanlar
nerdesin özlemini erittiðim yadigar
yine de tüketmek için beklediðim
maya çalmýþtý ikbal topraklarýna
en son,en son buydu birlikte bayram gecesi
az deðil,kainat doyar haldeydi mesiresinde
kendi elleriyle astýðý þamdanýnda
bir fakir mum ýþýðý fanusuna kapatýlmýþtý
dýþarýdan bakanlara görünmez cinnet!

kapýyý aralayanlara tadýna hayran,tâk
bir rüya pervanesi güdümünde ilerlemek
ebediyet týkýrtýsýnda kapýya sarýlmaydý
tenler lif lif kayalýklara asýlýr
tuz buz edilen gençlik aynasý
sisli kaldýrým rafýndan taþýnýrdý
bir sýçrayýþta sadaðý yakalayabilmek
geri getirilemeyecek zamana kardeþ olmaktý
kalbe sürülen macunda mum rikkati hissedilir
yontu beste bir mevsim ister bu sabah
sabah ki,güneþi çýrpýnmayan çöllerin
fitili ateþlenmiþ kum tanecikleriyle taclanmasý..

kura çekiyordu aynalar
nöbet tuttuklarý soluk avuçlarýnda
istemedikleri ablukada gelen misafirlerin
seslerine kulak verirken hissediyorlardý
varlýðý tadabilmekti yansýyan talihte
yýpranmýþ takasta yalaz gözler
pusula müþterisi beklerdi ancak
göz,aynadan kovulduðu gün
kalp hançeresi bir çentik atmýþtý
deprem,aynadaki keþkül’e de zarar verir miydi?
adýmlar ve adamlar,bunu konuþuyorlardý.

Gürsel ÇOPUR

Sosyal Medyada Paylaşın: