Çıkmaz Sevda Nöbetleri

Hangi kumsal, nazenin ayaklarýný saklar?
Köpükler yarýþýr, dokunmak için izlerine.
Ege’nin girintili koylarýnda gün ölürken,
Güneþ yerini emanet býrakýr gözlerine.
Hýrçýn dalgalar ninnisini bölerken,
Gece, kýrýk yüreklerin derdini paklar.

Takýlýrsýn damardan bir þarkýnýn sözlerine,
Sivrisinek výzýltýsý gibi gelir þakþaklar.
Ýnersin ruhunun vefalý özlerine,
Gecelik aþklarýn rahmiyken loþ sokaklar.
Kahkaha tufanýnda meddahlara gülerken,
Ansýzýn çýkmaz sevdanýn nöbeti yoklar.

Ýnadýna atýlýrsýn, o yakýcý közlerine;
Kýrk yerinden kanatýr özlemli oklar.
Yýðýnlarda sessiz çýðlýklarla solurken,
Þafak, bir geceyi daha haklar.
Artýk dermansýzlýk çöker dizlerine,
Gül pembeye döner, elma yanaklar.

Cafcaflý odalarda benzin solarken,
Yavaþ yavaþ söner, yorgun ýþýklar.
Uzaklardan bir adam dokunur gizlerine,
Alnýnda þaklar, yüzünde aklar,
Vuslat için takvimleri yolarken;
Her sabah hercai çiçeklerini koklar.

20.07.2010
Muhittin Alaca



Tatil merkezinde, herkes gece eðlenceleriyle yürek kýrýklarýný atarken; çýkmaz sevda nöbetleri ansýzýn yoklar. Meddahlar bile, sevda ateþiyle yaralý kuðunun derdine çare olamaz. Zira O, uzaktaki sevdasýný düþünmekten kendini alamaz.

Sosyal Medyada Paylaşın: