Aparman boşluklarındaki güvercin iniltileri..

Þehre yaðmur yaðýyor..
Yaðmur, yüreðime yaðýyor..
Loþ salon birden kararýyor..
Biliyorum,
Bilmediðim, o ýssýz bahçeye hep yaðmur yaðýyor..
Uzaklarda,bir kadýn hep sarý bir gülü kokluyor.
Erken bir temmuz akþamý çöküyor sonra,
Þehr-i karanlýk üstümüzü örtüyor,
Uyuyorum..
Loþ salon birden kararýyor..
Uykularýmda sesini,nefesini duyuyorum..
Uyanýyorum,
Ne sesin var ne nefesin,
Kývranýyorum..
Yine uykumu bölüyorum ikilerde,üçlerde.
Kalkýyorum..
Uzaklardan þarký sesleri,
Apartman boþluklarýndan güvercin iniltileri geliyor.
Duyuyorum..
Güvercinleri görüyorum,
Kederi gagasýnýn altýnda saklý,
Tüyleri gereðinden fazla ýslanmýþ güvercinler,
Seni anlatýyorlar bana,
Islanýyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: