Ey halk.. Ey emek.. Karaltýnda donmayan, Umudu çeyiz sandýðýnda saklý kýzýmýz,düðünümüz.. Ýsterdik ki kolansýz atlara bindirelim seni. Gül bezeli bahçeler gibi bir dünya verelim.. Çevirelim sularý bir bir, Biraz size aksýn,biraz bize. Topraðý sevinidirelim. ÞÝmdilik olmadý bacým.. Uzakçýl domuzlar azýk çalar kilerimizden, Ýsterler ki utanç duyalým ellerimizden. Ama bu korkudandýr bacým, Korkuyorlar emeðimizden, ak sütümüzden, Korkuyorlar sansüre takýlmýþ hasretimizden..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ömer haybo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.