Gece,ölüm ve kadınlar..
Þehrin üstünü karanlýklar örtüyor..
Hiç tanýmadýðým çocuklar ölüyor bu topraklarda.
Her gece ölüyorlar..
Gençlerin,yaþlýlardan daha çok öldüðü yerde felaket var demektir.
Hýrsýzlar sabaha dönüp dönmeyeceklerini bilmeden evlerini terk ediyorlar..
Katiller cinayetten önce son bir tek daha içiyorlar.
Otel odalarýndaki aþýklarýn kasýklarý günah kokularýyla karýncalanýyor.
Nöbetteki askerler ayaklarýný yere vura vura ýsýnmaya çalýþýyor,
Daðlardaki baskýn korkusuyla yarý uykudalar..
Yalnýz kadýnlar soðuk yataklarýnda aðlýyorlar.
Þehrin üstünü karanlýklar örtüyor..
Karanlýk, taþra kentlerinin terk edilmiþ sokaklarýndan daðlara doðru yürüyor.
Bütün ýþýklar teker teker sönmüþ,tek tük köpek havlamalarý..
Ben ölümü ve kadýnlarý düþünürüm bu saatte.
Beni ölümden kadýnlar kurtarýr,sonra kendileri öldürmek üzere..
Ve öldürürler beni defalarca öldürürler..
Ben ölümü ve kadýnlarý düþünürüm bu saatte..
Kadýnlarýn saçlarýný,yumuþacýk bir kývrýmla baþlayan boyunlarýný,
Seviþirken kýpýr kýpýr oynayan memelerini,
Yataðýn içinde bir yandan bir yana dönüþlerini hatýrlarým..
Son çýðlýktan önce gözlerini saklayan gözkapaklarýný ve kokularýný,
Yastýða sinen kokularýný..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.