GEÇER
Dem vakti, deme devran; Kerem, Aslý’da geçer;
Zemherinin içinden, bahar faslý da geçer.
Kurmuþsan saatini; gün geçer, ay da geçer,
Çok sevdim, demek yetmez; elinde yay da geçer!
Han varsa geçit de; hem atlý, yaya geçer,
Haramilerle birlik, bekle evliya geçer !
Herkes gönlünce giyer; kara geçer, ak geçer,
Hu yerine, ha dersin; zannetme ki, Hak geçer !
Göklere bakmaya gör; kayan bir yýldýz geçer,
Uðrarsan meyhaneye; oðlan geçer, kýz geçer...
Gonca demindeyse gül, baþýný eðip geçer,
Her güzel gördüðün de, içinden Eyüp geçer...
Ýnsan oðluyum dersen; Adem’le, Havva geçer,
Her kuþun gagasýnda, çatýlmýþ yuva geçer...
Eðil bir bak içine; panayýr, pazar geçer,
Her kervanýn yükü var; çok gelir, azar geçer...
Yol olan þu kalbimden; zor geçer, kolay geçer,
Bazen karanlýk gece, bazen dolunay geçer...
Tan aðarmaya görsün; illa ki sabah geçer;
Kurduysan bir aþk evi; kapýsýndan ah geçer...
Gözgözeyiz zamanla; görsen ne arsýz geçer;
Deli taylar ömrümden, þimdi yularsýz geçer...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.