HAL DÜŞER
Çýkar azgýn fýrtýna, iri iri dal düþer,
Açmaya görsün çiçek, petek düþer, bal düþer,
Açýlsam okyanusa, payýma bir sal düþer ,
Bu kýzýl akþamlarda, içime bir hal düþer!
Hangi kapýyý çalsam, halimi arza deðer,
Ne yana dönsem yüzüm, yönteme, tarza deðer,
Göklere kement atsam, sonunda arza deðer,
Ýþlesem bir vebali, sünnete, farza deðer...
Hangi külhana düþtün, kan-ter oldun diyorlar,
Yanma vaktidir artýk, tüter oldun diyorlar,
Böyle ne oldu sana, beter oldun diyorlar,
Kime açsam içimi, yeter oldun diyorlar!
Öðrenince saymayý, çoðun, azýn olurmuþ,
On verir, bir alýrsan, artýk yüzün olurmuþ,
Dolanýnca boynuna yalnýz hüzün olurmuþ,
Karanlýk gecelerin, saçý uzun olurmuþ...
Beyan ettim her þeyi, nece sýrsam, bilmiyor,
Gönlü deðdi, gönlüme, alýp karsam, bilmiyor,
Ne zamandýr ay vakti, kime sorsam, bilmiyor,
Yar dedim, yaralandý; nasýl sarsam, bilmiyor.
Yok mu bir gönül ehli, aðýyý aþ eyleye ?
Bakmasa hiçbir yana, kirpiðe, kaþ eyleye,
Dünya da ve ahrette, beni yoldaþ eyleye,
Katsýn da caný cana, isterse faþ eyleye...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.