BURSA

Bursa gönül teli, yürek buðusu,
Bahçemizin en alýmlý kuðusu,
Asýrlardýr ozanlarýn sagusu;

Kendine yar kýlmýþ, Bursa’yý zaman,
Çeker ýraklarý bir ince keman...

Bursa ruhumuzun mihenk taþýdýr,
Ezelden, ebede bir yol baþýdýr,
Örgüler içinde Hint kumaþýdýr;

Her diyarda aramakla bulunmaz,
Sularý mercandýr içip kanýlmaz...

Her yürekte esen bir sevda yeli,
Zannedersin deymiþ Tanrý’nýn eli,
Severim ben seni bildim bileli;

Ne yanýndan baksam, sana doyamam;
Kýyarým kendime, sana kýyamam.

Gezerken anlarsýn Bursa þehrini,
Burada görürsün dinin sihrini,
Ve çekersin bir güzelin kahrýný;

Aklýn kalmaz terk ettiðin illerde,
Yýkarsýn gözünü yeþil dallarda...

Arada bir þehri gör Tophaneden,
Bulunur güzellik sana el eden,
Usanma, gez, dolaþ hiç dinlenmeden;

Bir topak al Uludað’ýn karýndan,
Kurtul sýcaklýðýn korkularýndan.

Öylece yeþilde kalsýn gözlerin,
Dal git hülyasýna þehzadelerin,
Öyle bir tarih ki, derin mi derin ;

Kaderidir sanki iki devletin,
Bitmez hazinesi Büyük Milletin.

Çeker seni eski Bursa evleri,
Bay bay eder kýzý ve gelinleri,
Bursa da tanýsan sen anneleri;

Beyaz gül açýlmýþ sanýrsýn güne,
Gülümserler gider gibi düðüne...

Kýzlarý hep güzel, ince, nazenin,
Tutulsun da bir gör, aðzýn ve dilin,
Baþka yerde adý çýkmýþ güzelin;

Gezenler bilirler yok baþka yerde,
Sanýrsýn yürürler bembeyaz karda...

Neresinden baksam eksik kalacak,
Gel topla sevgiyi sen kucak kucak,
Yarýn yola çýk gel, oldu olacak;

Bir bardak çayýný iç Emirhan’da;
Yorulmazsýn Uludað’a çýkanda...


Hayrettin YAZICI

(Eski defterden...)








Sosyal Medyada Paylaşın: