þehir yapýþkan bir hüznün
dölyataðýnda uyurken
gittikçe daralan hain çemberdir ömür
korkuya durur alnýma çivilenmiþ paslý ölüm
ve bir forsanýn morarmýþ bilekleriyim
mevzilendiðim gözlerinde birikiyor
gölgesini kaybetmiþ bir aþk
ki ben þimdi
künyesi eylem kokan pusatsýz bir Ankara gecesi
yokluðunu imlediðim ve bin þiir demlediðim
manifestolar serpmekteyim geceye
nerdeyim…
hele eðdirme gözlerini
bir gerillanýn su yeþili nazarýný
katýk et yalpalamýþ bir ihanetin idam sehpasýna
ki ben öleyim
yoksulluðuna onurunu yoldaþ eden emekçim
buðday baþaðýna ömrünü sürmüþ köylüm
ve yazgým gibi öleyim
savurunca tülbendini o naif köylü kýzý
kekik kokusunu daðlara vuran mutedil iklimdir aþk
ki sen þimdi öylesine gavur bir Ýzmir gecesi
neden dudaklarýmý dökmektesin denize
nerdesin…
derilmiþtir artýk gülleri öfkemizin
kanla sulanan topraðýn ahý
ve namlu ucunda özgürleþen bin esaretin
ayýma yýldýzýma ve canýma deðen nefes
ödenmiþtir diyeti
bizi bize düþman eden hürriyetin
direnmiþtir sýnýrlara sýnýrsýz zaman
tutuþturulmuþtur meþalesi
daðlardaki nevruz ateþinin
ah yar
her denbejin tezenesinde
yangýn kokladýðýmýz kadar
kimsesiziz þimdi
ve biz sanki “biz” den çok ötelerdeyiz
ki biz þimdi ihanete uðramýþ bir Türkiye gecesi
ülkemiz gibi bombalanmýþ
ülkemiz gibi kuþatýlmýþ
ülkemiz gibi yaðmalanmýþ / piç edilmiþiz
nerdeyiz…
þimdi biliyor artýk
o apoletine sýðýnan legal kurþun
vurduðu illegal aþkýn keskin barutunda yok oluþun
haklý davasýný ve mecburiyetini
ah süngülenesi mahpusluk
dinim dinsizliðim dilsizliðim dirimsizliðim
nasýl da doyuyor kana toprak
nasýl da giyiniyor o metalin rengini bulut
nasýl kararýyor yaprak
ki aþk þimdi bir araf gecesinin koynunda uyuyan savaþçý
uyandýrma…
amansýz, zamansýz ve plansýz
bir cinayet gecesinin puslu kargaþasýnda
kurþunlara gelebiliriz
varlýðýmýza yasaklanmýþ
ödünç hayatlara ölebiliriz
© aysegulguncan
temmuzikbinon
a n k a r a