Ve
Aldanıyorsun…
Gittin amma artýk gözümün nemi,
Kurur sanýyorsan aldanýyorsun…
Daha zor bir afet garip sinemi,
Vurur sanýyorsan aldanýyorsun…
Kapladý hayalin ruhumu hepten,
Nasýl vazgeçeyim ben bu talepten.
Mahzun kalbim eðer baþka sebepten,
Durur sanýyorsan aldanýyorsun.
Ne olur açmasan hazla aramý,
Lütfünle aðartsan baht-ý karamý.
Senden baþka kimse yürek yaramý,
Görür sanýyorsan aldanýyorsun…
Derler ki sevdada gizlenen mana,
Kulun lisanýnda denktir ummana.
Her sevdanýn sonu er geç hicrana,
Varýr sanýyorsan aldanýyorsun…
Kalýr mý ömrümün hiç tadý-tuzu,
Geceler uzar da örter gündüzü.
Sen uzak durdukça yüzümün buzu,
Erir sanýyorsan aldanýyorsun…
Özlemim elemim çýksa da bine,
Seni mecnun gibi severim yine.
Bana ettiðini hýrçýn nefsine,
Gurur sanýyorsan aldanýyorsun…
Bil ki seven evvel kavlini saklar,
Gizlice yârinin kalbini yoklar.
Sevene sevdayý boþ iþtiyaklar,
Verir sanýyorsan aldanýyorsun…
Deðildir bu sözüm abartý asla,
Az sayýlmaz közüm Kays’a kýyasla.
Bu hayat kervaný bu kadar yasla,
Yürür sanýyorsan aldanýyorsun…
Beni senden erken alýrsa kader,
Son bulmaz yine de çektiðim keder.
Kavuþmak ümidim mahþere kadar,
Çürür sanýyorsan aldanýyorsun…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.